دریافت نوبت
متن مورد نظر خود را جستجو کنید

آموزش سلامت بیمارستان فارابی

سوپروایزر آموزش سلامت: سمیه مشهدی فراهانی
کارشناس پرستاری

تلفن داخلی: 2430
 
سیاست های آموزش سلامت در بیمارستان فارابی، ارتقا سلامت است. ارتقا سلامت در سه حیطه ارتقا سلامت بیماران و همراهان، ارتقا سلامت کارکنان و ارتقا سلامت جامعه عمل می کند.
 

سیاستهای کلی آموزش با بیمار با محوریت دفتر پرستاری:

- مدیریت و نظارت هدفمند بر آموزش بیماران و همراهان
- تعیین  و تامین نیازهای آموزشی بیماران(نیازسنجی آموزش به بیمار، اجرا و تامین نیازهای آموزشی)
- مشارکت در پیشگیری و ارتقا سلامت در سطح جامعه

آموزش به بیمار در واحدها مدیریت و تامین منابع انسانی و مادی و نظارت و نظارت مشارکتی مثل کارگروه ها می باشد. اجرای آموزش به بیمار همانند فرآیند پرستاری شامل نیازسنجی آموزشی، تعیین الویت های آموزشی، تعیین روش و رسانه ی مناسب، اجرای آموزش، اثربخشی و ثبت مستندات است.

سیاست های کلی آموزش به بیمار با محوریت پرستاری: 

سیاستهای کلی آموزش به بیمار ، همراه و ارتقا سلامت:

- مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری
- تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیکی و آموزش به منظور ارتقاءکیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی
- مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
 

مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری:

– تعیین سوپروایزر آموزش سلامت و مسئول آموزش همگانی
- شناسایی و اولویت‌بندی سالانه نیازهای آموزشی بیماران و همراهان در سطح بیمارستان و در کلیه بخش‌ها بر اساس خدمات تخصصی، بیماریهای شایع هر واحد، احساس نیاز و سطح دانش گیرندگان خدمت و نوع مراقبت های پرستاری
– تشکیل کارگروه درون بخشی و بیمارستانی هر 3 ماه یکبار
- پیش بینی منابع مالی و تسهیلات آموزشی مورد نیاز بخش و پیشنهاد آن به کارگروه بیمارستانی
- تامین اعتبار لازم جهت تهیه رسانه ها  و وسایل آموزشی لازم توسط مدیران ارشد سازمان
– برنامه ریزی و مشارکت در تهیه محتواهای آموزشی معتبر، استاندارد و متناسب با نیازسنجی انجام شده و اولویت های خاص
– نظارت بر اجرای آموزش به بیماران در بخش های بستری و سرپایی از طریق راندهای مدیریتی 
– ارزیابی اثر بخشی آموزش های ارائه شده به بیماران هر سه ماه یک بار با استفاده از چک لیست معتبر و روش های استاندارد( بخشهای بستری و سرپایی و اورژانس)
– ارائه گزارش نتایج سنجش اثربخشی آموزش های ارائه شده به کارگروه بیمارستانی، کارگروه بخش های بستری و معاونت محترم درمان
- اجرای برنامه های اصلاحی تدوین شده در کارگروه و  بررسی مجدد اثر بخشی اقدامات اصلاحی انجام شده
– پایش و بازبینی مستمر برنامه های آموزش به بیمار در جهت ارتقاء کیفیت آموزش
– مشارکت در توانمند سازی آموزشی پرسنل در راستای پروتکل های اصول برقراری ارتباط و آموزش به بیمار با سوپروایزر آموزشی
– اولویت بندی و تدوین دستورالعمل های خودمراقبتی بیماران با مشارکت متخصصین در بخش های بالینی
– برنامه ریزی، تدوین و اجرای برنامه های پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
– آموزش همگانی بیماران در خصوص سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
– تعیین واحد و مسئول مراقبت در منزل برای انجام فعالیت های لازم طبق نظر معاونت محترم درمان برای اطمینان از اثربخشی آموزش ها و رفع اشکالات آموزشی بعد از ترخیص و معرفی خدمات بازتوانی و توانبخشی به بیماران نیازمند
– کسب اطمینان از اثربخش بودن آموزش ها و رفع مشکلات خودمراقبتی و پیگیری موارد بازتوانی و توانبخشی از طریق تماس با بیماران پرخطر
– پاسخگویی به سئوالات آموزشی بیماران از طریق در اختیار گذاشتن شماره تلفن واحد آموزش سلامت 
 

تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیک بیمارستان، آموزش به منظور ارتقاء کیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی:

- تعیین رابطین فعال با شرح وظایف مشخص جهت نظارت و ارتقاء آموزش به بیمار در هر بخش
- تعیین و اعلام نیازسنجی های انجام شده بیماران به کارگروه هر بخش و مشارکت پرسنل و پزشکان در تهیه، تایید، بازنگری و توزیع رسانه های آموزشی تهیه شده بر اساس نیازسنجی آموزشی سالانه
- ارزیابی نیازهای آموزشی هر بیمار بر اساس فرم ارزیابی اولیه و ارائه آموزش بر اساس دستورالعمل خودمراقبتی
- ارائه حداقل‌های ضروری آموزش‌های خودمراقبتی در بدو و طول بستری  به صورت چهره به چهره به بیمار/ همراه و ثبت آن در گزارش پرستاری
- استفاده از روش ها و رسانه های آموزشی مناسب برای تثبیت آموزش(روش: آموزش چهره به چهره و گروهی و رسانه مانند پمفلت، تراکت، فیلم و غیره)
- ارائه حداقل موارد آموزشی حین ترخیص به روش ترخیص ایمن یا Smart توسط کادر پرستاری و ثبت آن در دو برگ راهنمای ترخیص و تحویل رونوشت خوانای آن به بیمار
- برگزاری کارگروه های درون بخشی به صورت فصلی و انجام اقدامات اصلاحی
- نظارت مستمر سرپرستاران  بر ارائه آموزش به بیمار، اجرای دستورالعمل های خودمراقبتی، ارزیابی و توانمند سازی پرسنل
- مشارکت مستمر در اجرای برنامه های ارتقاء سلامت جامعه و کارکنان
 

مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه:

- اجرای مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش به بیمار در خصوص بیماری های سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
- تدوین دستورالعمل، برنامه عملیاتی و روش اجرایی پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه در حد امکانات و منابع
- مشارکت در برنامه های ارتقاء سلامت بیماران/همراهان/جامعه و کارکنان در روزهای مناسبتی سلامت و مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش سلامت
- تامین بودجه و اعتبارات لازم از طریق مصوبات کارگروه آموزش به بیمار
 

سیاستهای آموزش‌های خودمراقبتی بیمار:

- نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی
- تعیین شیوه‌ها و تدابیر آموزش به بیمار 
- تامین منابع مورد نیاز
- نظارت بر اجرای برنامه‌ی آموزش به بیمار
 

نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی:

- نیازسنجی گروهی (تعیین نیازهای آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) 
- نیازسنجی فردی (تعیین نیازهای فردی علاوه بر نیازهای آموزشی گروهی)
نیازهای آموزشی بیماران با توجه به نوع فعالیت تخصصی و سطوح دانش گیرندگان خدمت و مراقبت‌های مورد نیاز  در بخشهای مختلف بر اساس بیماریهای شایع هر بخش/ خدمات هر واحد، توسط کارگروه آموزش به بیمار شناسایی و الویت‌بندی شده و پس از تایید مدیر پرستاری، پیگیری تامین امکانات اجرایی شود. انواع شیوه‌ها و رسانه‌های رایج شامل چهره به چهره، استفاده از پمفلت و جزوات آموزشی، نمایش فیلم آموزشی و برگزاری کلاسهای آموزشی است.
نیازهای آموزشی به دو دسته نیازهای گروهی (آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) و نیازهای فردی تقسیم می‌شود که در ابتدای هر سال از طریق جلسات هم اندیشی سوپروایزر آموزش به بیمار، سرپرستاران، مسئولین آموزش به بیمار بخش‌ها/ واحدهای درمانی زیر نظر مدیر پرستاری استخراج و تعیین می‌شود. همچنین پرستار به طور مستقیم بر بالین بیمار، نیازهای فردی آموزشی بیمار را به طور مستقل نیازسنجی و تعیین می‌نماید.
پس از استخراج نیازهای گروهی واحدها، اولویتهای برنامه‌های آموزش خودمراقبتی و  عمومی با روش و رسانه مورد نظر به تفکیک واحدهای بستری و سرپایی(درمانگاه، پاراکلینیک و اتاق عمل ها) تعیین و ابلاغ می‌شود. 
نکته: با توجه به این که تمام برنامه های خودمراقبتی با توجه به نیازهای هنجاری بیماران توسط تیم متخصصص تدوین و به عنوان مرجع استفاده می‌شود سالیانه حداقل یک تا دو برنامه بسته به اولویت‌های آموزشی (Must to, better to know, best to know) در هر واحد تولید می‌شود.  
نکته: تیم کارشناس شامل پزشک مرتبط، سوپروایزر آموزش به بیمار، پرستار، کارشناس تغذیه و غیره می‌باشد.
هر شش ماه تکالیف هر واحد در خصوص تکمیل محتوا و رسانه تعیین شده توسط  سوپروایزر آموزش به بیمار پایش می‌شود.
 

نیازهای گروهی بیماران:

الف- نیازهای آموزشی عمومی

- نیازهای آموزشی عمومی بر اساس نوع فعالیت تخصصی واحد یا بخش، سطوح گیرندگان خدمت 
- استخراج نیازهای آموزشی بیمار با توجه به موقعیت‌ها، مشکلات و پروسیجرهای بخش یا واحد سرپایی/پاراکلینیکی و حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار و نیازسنجی از طریق جمع آوری نظرات تعدادی از بیماران واحد

ب- نیازهای آموزشی خودمراقبتی

- استخراج و الویت بندی آمار مراجعین بخشهای بستری بیمارستان فارابی به تفکیک شیوع بیماری و به تفکیک بخش و واحددرمانی، پروسیجر یا خدماتی که هر واحد دارد. جهت تدوین برنامه‌های آموزش خود مراقبتی براساس گروه‌های بیماران.
- جمع آوری نظرات کارشناسی سرپرستاران و رابطین کلیه واحدها در ارتباط با تعیین عناوین اولویت‌های آموزشی هر واحد با توجه به نیازهای هنجاری محسوس و تقاضا شده بیماران در جلسات هم اندیشی به علاوه روش و رسانه ارائه آموزش.

نیازهای آموزشی فردی:

- نیازهای آموزشی فردی (مددجو/خانواده/مراقب) با توجه به نیازهای هنجاری آنان، در بدو ورود/یا بالین آنها توسط پرستاران/کارکنان نیازسنجی می‌شوند. و نیازهای آموزشی فردی آنان توسط پرستاران در فرم ارزیابی اولیه ثبت می‌شود.
- با توجه به ویژگی‌های بیمار، بیماری یا پروسیجر و غیره تعیین روش، رسانه آموزش توسط پرستار ارائه و در فرم گزارش پرستاری ثبت می‌شود.

تعیین شیوه ها و تدابیر آموزش به بیمار:

- با توجه به ابلاغ الویتهای نیازهای عمومی و خودمراقبتی هر واحد، روش و رسانه‌ی مناسب پیشنهاد شده است. علاوه بر رسانه‌های موجود پرستار به صورت فردی بیمار را ابتدا ارزیابی اولیه کرده و براساس سطح سواد، سن، گویش روش مناسب آموزش را، انتخاب میکند که رایج‌ترین روش آموزش چهره به چهره و سپس آموزش گروهی است.  پرستاران و آموزش دهندگان براساس محتوای خودمراقبتی، آموزش‌های لازم را به بیمار ارائه می دهند. آموزش‌های حداقلهای ضروری آموزش به بیمار، بدو ورود، زمان اقامت یا بستری و هنگام ترخیص (به روش ترخیص ایمن یا SMART و ABCDT) بایستی توسط آموزش دهنده(پزشک و پرستار و ...) به روش آموزش چهره به چهره ارائه شود. مصادیق حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار به تفکیک واحدها (بخش هاهای بستری، سرپایی- درمانگاهها و پاراکلینیک و اتاق های عمل) سالیانه ابلاغ می شود. واحدها ملزم به اجرای آن هستند.

تامین منابع مورد نیاز:

منابع آموزش به بیمار به دو دسته منابع محتوایی و منابع مالی تقسیم می‌شود که منابع محتوایی توسط گروه متخصص تدوین و تولید می‌شود و منابع مالی به روش‌های ذیل تهیه می‌شود.
الف- بودجه مورد نیاز برنامه‌های عملیاتی مرتبط با آموزش با بیمار تعیین، سپس از طریق مدیریت بیمارستان تایید و تامین می‌شود. 
ب- سوپروایزر آموزش سلامت، انتشارات مورد نیاز واحدها (کتاب، فیلم، پوستر، پمفلت، موارد دیجیتال و غیره) را تعیین و درخواست می نماید.  مدیریت بیمارستان  پس از تایید و تعیین بودجه، اقدام به تامین این انتشارات می نماید.

نظارت بر اجرای آموزش به بیمار:

نظارت بر اجرای برنامه های آموزشی بیماران در چند سطح انجام می شود:
- نظارت بر مدیریت آموزش به بیمار واحدهای پرستاری، توسط سوپروایزر آموزش سلامت 
- نظارت روزانه سرپرستار (بر نحوه‌ی اجرای آموزش به بیمار و ثبت صحیح آن در پرونده) در بخش های بستری و سرپایی توسط سرپرستار
- سنجش فصلی اثربخشی آموزش به بیمار در بخشهای بستری و سرپایی، این سنجش از طریق  تکمیل دو چک لیست اثربخشی حین بستری با کد سند CH-PT-02  و  چک لیست مصاحبه تلفنی پس از ترخیص CH-PT-01 توسط رابطین آموزش به بیمار،  به دست می‌آید. 
- نظارت بر تولید محتوا، رسانه های نیازسنجی شده و نظارت بر نحوه مدیریت آموزش به بیمار با برگزاری کارگروه‌های درون بخشی
- نظارت مدیریتی در سطح تیم ارتقا سلامت از طریق برگزاری تیم ارتقاسلامت هر فصل یکبار
 
 
 
  • تاریخ انتشار : 1404/05/06 - 11:44
  • تعداد بازدید کنندگان خبر : 3551
  • زمان مطالعه : 7 دقیقه

دیدن ذرات شناور جلوی چشم چه زمانی خطرناک است

بسیاری از افراد ممکن است تجربه دیدن ذرات شناور، حباب‌ها یا جرقه‌های نور را در میدان دید خود داشته باشند. این پدیده‌ها، اگرچه اغلب بی‌خطرند، اما گاهی می‌توانند نشانه‌ای از مشکلات جدی چشمی باشند. آشنایی با علائم هشداردهنده و مراجعه به موقع به چشم‌پزشک، کلید حفظ بینایی شماست تا با تشخیص دقیق و درمان بهنگام، از سلامت چشمان خود محافظت کنید.

آیا دیدن ذرات شناور جلوی چشم خطرناک است؟

به گزارش روابط عمومی بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ بسیاری از ما ممکن است تجربه دیدن ذرات و لکه های شناور در جلوی چشم خود را داشته باشیم. این ذرات ممکن است به شکل نقاطی شناور، خطوطی موج‌دار، یا حتی جرقه‌هایی از نور باشد. گاهی نیز به شکل حباب‌های شفاف یا ذرات ریز سفیدرنگ. این پدیده‌های بینایی ممکن است در نگاه اول عجیب و حتی نگران‌کننده به نظر برسند. اما آیا می‌دانید این ذرات شناور جلوی چشم شما از کجا می‌آید و چه زمانی باید آن‌ها را جدی گرفت؟ آیا همه این پدیده ها خطرناک هستند و سلامت بینایی ما را تهدید می کنند؟ در این مطلب تلاش می کنیم تا با افزایش آگاهی عمومی، به بررسی این پدیده‌های شایع بپردازیم و به سوالات متداول در این زمینه پاسخ دهیم تا شما بتوانید با آرامش خاطر بیشتری، سلامت بینایی خود را مدیریت کنید.

 

مگس‌پران در چشم (Floaters)

سایه‌هایی در مایع چشم تصور کنید داخل چشم شما پر از یک ماده شفاف و ژله‌ای به نام زجاجیه (Vitreous) است. این ماده به حفظ شکل کره چشم کمک می‌کند و مسیری شفاف برای عبور نور به شبکیه (پرده حساس به نور در پشت چشم) فراهم می‌آورد. با گذشت زمان و افزایش سن، این ژل زجاجیه دچار تغییراتی می‌شود؛ شروع به آبکی شدن و چروکیدن می‌کند. در این فرآیند، رشته‌های کلاژنی که در ابتدا به طور منظم در زجاجیه پخش شده بودند، به هم می‌چسبند و توده‌ها یا رشته‌های کوچکی را تشکیل می‌دهند.

مگس‌پران دقیقاً چیست؟

آنچه شما به عنوان مگس‌پران می‌بینید، در واقع سایه‌هایی هستند که این توده‌ها یا رشته‌های کوچک روی شبکیه شما می‌اندازند. به همین دلیل است که آن‌ها به صورت نقاط سیاه، خطوط تار عنکبوت، رشته‌ها، یا اشکال نامنظم دیگر در میدان دید شما حرکت می‌کنند. معمولاً وقتی به یک پس‌زمینه روشن مانند دیوار سفید یا آسمان آبی نگاه می‌کنید، بیشتر متوجه آن‌ها می‌شوید. این پدیده، به‌ویژه جداشدگی خلفی زجاجیه، یک تغییر طبیعی و بسیار شایع در چشم است که با افزایش سن رخ می‌دهد.

 

حباب‌ها و ذرات شناور سفید جلوی چشم

گاهی اوقات، افراد ممکن است حباب‌های شفاف یا ذرات ریز سفیدرنگ را نیز در میدان دید خود گزارش کنند. حباب‌ها می‌توانند ناشی از ورود حباب‌های هوا به داخل چشم پس از برخی جراحی‌ها (مانند ویترکتومی یا تزریقات داخل چشمی) باشند. ذرات شناور سفید نیز می‌توانند نشانه‌ای از سلول‌های التهابی (در مواردی مانند یووئیت یا التهاب داخل چشمی) یا سایر بقایای سلولی در زجاجیه باشند. در حالی که مگس‌پران‌های معمولی اغلب تیره‌رنگ هستند، هرگونه ذرات جدید، به‌ویژه اگر سفید، براق یا همراه با علائم دیگر باشند، نیاز به بررسی دقیق‌تر دارند. معمولا دیدن این ذرات بی رنگ یا سفید در جلوی چشم بی خطر هستند. مگر اینکه مدام تکرار شود و یا همراه با مشکلات دیگر مانند تاری دید باشد.

 

جرقه‌های نور در چشم (Flashes)

نورهای ناگهانی در چشم جرقه‌های نور، که به آن‌ها فوتوپسی (Photopsia) نیز می‌گویند، به معنای دیدن نورهایی است که منبع خارجی ندارند؛ یعنی شما نوری را می‌بینید در حالی که در واقعیت نوری وجود ندارد.

چرا جرقه‌های نور را می‌بینیم؟

این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که زجاجیه (همان مایع ژل مانند داخل چشم) شروع به کشیدن یا مالش روی شبکیه می‌کند. شبکیه لایه‌ای از سلول‌های عصبی حساس به نور است که نور را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل و به مغز می‌فرستد. وقتی زجاجیه روی شبکیه کشیده می‌شود، شبکیه این تحریک مکانیکی را به عنوان نور تفسیر می‌کند و شما جرقه‌هایی شبیه به فلاش دوربین، رعد و برق، یا خطوط زیگزاگی را تجربه می‌کنید. این جرقه‌ها ممکن است برای چند هفته یا چند ماه به صورت متناوب ظاهر شوند.

 

چه زمانی باید نگران بود؟

(علائم هشداردهنده) در حالی که مگس‌پران و جرقه‌های نور اغلب بخشی طبیعی از روند پیری چشم هستند و ممکن است بی‌خطر تلقی می‌شوند، اما در برخی موارد می‌توانند نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر و تهدیدکننده بینایی باشند. مهم‌ترین نکته‌ای که باید به خاطر بسپارید، تغییرات ناگهانی و شدید در این پدیده‌هاست. اگر هر یک از علائم زیر را دارید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید.

  • افزایش ناگهانی مگس‌پران: تعداد یا اندازه مگس‌پران‌ها (چه سیاه، چه شفاف یا سفید) به طور ناگهانی و قابل توجهی افزایش یابد.
  • ظهور ناگهانی جرقه‌های نور جدید: شروع ناگهانی و جدید جرقه‌های نور، به‌ویژه اگر قبلاً آن‌ها را تجربه نکرده‌اید.
  • دیدن پرده یا سایه تیره در میدان دید: احساس کنید یک پرده، سایه یا دیوار تیره در بخشی از میدان بینایی شما (چه از کنار و چه از مرکز) ظاهر شده و حرکت می‌کند.
  • تاری دید ناگهانی یا پیشرونده: بینایی شما به طور ناگهانی تار شده یا به مرور زمان بدتر شود.
  • دیدن حباب‌های جدید یا ذرات سفید به همراه علائم دیگر: به‌ ویژه اگر این پدیده‌ها با درد، قرمزی، حساسیت به نور یا کاهش دید همراه باشند.
  • این علائم می‌توانند نشانه‌هایی از شرایط اورژانسی چشمی باشند که نیاز به تشخیص و درمان فوری دارند.

 

مشکلات جدی ولی پنهان

دیدن ذرات شناور جلوی چشم، مگس پران یا دیدن جرقه ها زمانی خطرناک می‌شوند که علائم هشداردهنده ای که در بالا گفته شد، ناشی از شرایط زیر باشند:

  • پارگی شبکیه (Retinal Tear): در برخی موارد، کشش زجاجیه روی شبکیه می‌تواند آنقدر قوی باشد که باعث ایجاد پارگی یا سوراخ در شبکیه شود. این پارگی‌ها اگر درمان نشوند، می‌توانند منجر به جداشدگی شبکیه شوند.
  • جداشدگی شبکیه (Retinal Detachment): این یک وضعیت اورژانسی چشم است که در آن لایه حساس شبکیه از بافت زیرین خود (که حاوی رگ‌های خونی تغذیه‌کننده است) جدا می‌شود. جداشدگی شبکیه معمولاً بدون درد است، اما می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود اگر به سرعت درمان نگردد.
  • خونریزی زجاجیه (Vitreous Hemorrhage): در اثر پارگی رگ‌های خونی شبکیه (که ممکن است ناشی از کشش زجاجیه، دیابت یا ضربه باشد)، خون وارد فضای زجاجیه می‌شود و به صورت مگس‌پران‌های سیاه و متراکم یا تاری دید ناگهانی ظاهر می‌گردد.
  • التهاب داخل چشمی (Uveitis/Vitreitis): وجود ذرات سفید شناور می‌تواند نشانه‌ای از التهاب در داخل چشم باشد، که نیاز به تشخیص و درمان تخصصی دارد.

 

تشخیص و درمان

قدم اول برای حفظ بینایی در صورت مشاهده هرگونه مگس‌پران، جرقه نور، حباب یا ذرات سفید شناور، به‌ویژه اگر با علائم هشداردهنده همراه باشند، مراجعه فوری به چشم‌پزشک ضروری است. چشم‌پزشک با انجام یک معاینه جامع چشم، شامل گشاد کردن مردمک با ریختن قطره در چشم و بررسی دقیق شبکیه، می‌تواند علت این پدیده‌ها را تشخیص دهد.

  • برای مگس‌پران‌های بی‌خطر: معمولاً نیازی به درمان خاصی نیست. آن‌ها به مرور زمان کمتر آزاردهنده می‌شوند یا به کناره‌های میدان دید حرکت می‌کنند.
  • برای پارگی شبکیه: درمان فوری با لیزر می‌تواند از پیشرفت آن به جداشدگی شبکیه جلوگیری کند.
  • برای جداشدگی شبکیه: درمان جراحی مانند ویترکتومی یا باکل اسکلرال ضروری است و باید در اسرع وقت انجام شود.
  • برای خونریزی زجاجیه: مدیریت بر اساس علت خونریزی و شدت آن متفاوت است و ممکن است شامل مشاهده، لیزر یا جراحی ویترکتومی باشد.
  • برای التهاب: درمان بر اساس علت التهاب مثلاً داروهای ضدالتهابی انجام می شود.

 

تمامی روش های درمانی که گفته شد با تشخیص و نظر چشم پزشک معالج شما انتخاب و اجرا خواهد شد. همچنین ممکن است چشم پزشک با توجه به شرایط بیمار، روش های درمانی دیگر را برای رفع مشکل پیشنهاد کند.

در پایان می توان این طور نتیجه گرفت که ظاهر شدن حباب‌ها و ذرات شناور در جلوی چشم پدیده‌هایی رایج هستند که ممکن است اغلب بی‌خطر باشند. اما هرگونه تغییر ناگهانی در آن‌ها، به‌ویژه همراه با علائمی مانند سایه یا پرده در دید و جرقه های نوری شدید باید جدی گرفته شود و نیازمند معاینه فوری توسط چشم‌پزشک است. هرگز فراموش نکنید که چشمان شما گنجینه ای گران‌بها هستند و تشخیص زودهنگام می‌تواند تفاوت بزرگی در حفظ بینایی شما ایجاد کند. به همین دلیل توصیه می کنیم که معاینه سالیانه چشم خود را جدی بگیرید.

برای دریافت نوبت درمانگاه‌های تخصصی و فوق تخصصی می‌توانید به نشانی nobat.tums.ac.ir مراجعه کنید.

  • کد خبر : 301859
سید عباس قاضی میرسعید
تهیه کننده:

سید عباس قاضی میرسعید

گالری ویدئوهای مرتبط

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
تنظیمات پس زمینه