به گزارش روابط عمویم بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ بیماری بهجت (Behçet) یک بیماری نادر اما پیچیده و مزمن است که می‌تواند به بخش‌های مختلف بدن، از جمله چشم‌ها، آسیب بزند. این بیماری در واقع یک نوع واسکولیت (التهاب رگ‌های خونی) است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به رگ‌ها و بافت‌های سالم حمله می‌کند. برای درک بهتر، تصور کنید که سیستم ایمنی شما، به جای دفاع، به یک "آتش‌افروز" تبدیل می‌شود که در نقاط مختلف بدن، از جمله چشم‌ها، آتش التهاب را روشن می‌کند.

نشانه‌های اصلی بیماری بهجت چیست؟

تشخیص بیماری بهجت معمولاً با مشاهده سه علامت اصلی آن آغاز می‌شود.

• زخم‌های دهانی: اولین و شایع‌ترین علامت، ظاهر شدن زخم‌های دردناک و عودکننده در داخل دهان است که شبیه آفت هستند. این زخم‌ها ممکن است کوچک یا بزرگ باشند و اغلب به صورت دوره‌ای ظاهر می‌شوند.
• زخم‌های تناسلی: این بیماری می‌تواند باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی نیز شود که اغلب دردناک است و پس از بهبود، جای زخم باقی می‌گذارد.
• مشکلات پوستی: ضایعات پوستی مانند جوش‌های آکنه مانند، قرمزی یا برآمدگی‌های پوستی روی پاها و مفاصل نیز از دیگر علائم رایج هستند.

تأثیر بهجت بر چشم؛ تهدیدی جدی برای بینایی

یکی از جدی‌ترین عوارض بیماری بهجت، تأثیر آن بر چشم است. این بیماری می‌تواند باعث التهاب در لایه‌های مختلف چشم شود که شایع‌ترین آن یووئیت (Uveitis) است؛ یعنی التهاب لایه میانی چشم (یووه). این التهاب می‌تواند به سرعت پیشرفت کرده و به بخش‌های حیاتی چشم، از جمله شبکیه، آسیب برساند.

علائم چشمی بیماری بهجت عبارتند از:

• قرمزی و درد شدید چشم
• حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
• تاری دید ناگهانی
• مگس‌پران یا شناور شدن لکه‌های سیاه در میدان دید

اگر التهاب چشم به سرعت درمان نشود، ممکن است به آسیب‌های دائمی منجر شود که می‌تواند بینایی را به خطر بیندازد.

تأثیر بهجت بر بینایی و راهکارهای درمانی

التهاب مزمن و کنترل‌نشده در چشم می‌تواند عوارض جدی‌تری مانند آب‌مروارید (Cataract)، آب‌سیاه (Glaucoma) و آسیب به رگ‌های خونی شبکیه (رتینال واسکولیت) ایجاد کند. این شرایط می‌توانند به مرور زمان باعث کاهش بینایی یا حتی نابینایی کامل شوند. به همین دلیل، تشخیص و درمان زودهنگام بسیار حیاتی است.

درمان و پیشگیری احتمالی از بهجت:

• تشخیص زودهنگام: اگر هر یک از علائم بهجت را دارید، به سرعت به پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده علائم چشمی، مراجعه فوری به چشم‌پزشک ضروری است.
• دارودرمانی: از آنجا که بهجت یک بیماری مزمن است و درمان قطعی ندارد، هدف اصلی درمان، کنترل التهاب و جلوگیری از آسیب دائمی است. پزشکان ممکن است داروهای ضدالتهاب، کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی را تجویز کنند.
• مراقبت مستمر: معاینات منظم چشم‌پزشکی برای پایش وضعیت چشم و تنظیم برنامه درمانی، کلید حفظ بینایی در افراد مبتلا به بهجت است. پیروی دقیق از دستورات پزشک و مصرف به موقع داروها می‌تواند از حملات شدید بیماری و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند.

از آنجا که بیماری بهجت یک بیماری خودایمنی است، پیشگیری از آن امکان‌پذیر نیست. با این حال، با تشخیص زودهنگام و مدیریت صحیح، می‌توان از آسیب‌های چشمی و کاهش کیفیت زندگی به طور مؤثری پیشگیری کرد. برای دریافت نوبت درمانگاه های تخصصی و فوق تخصصی بیمارستان فارابی می توانید به نشانی nobat.tums.ac.ir مراجعه کنید.