بیومارکرهای OCT (OCT Biomarkers) معیارهای قابل اندازه‌گیری هستند که از تصاویر توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای ارزیابی سلامت چشم و تشخیص و نظارت بر بیماری‌های چشمی استخراج می‌شوند. OCT یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که از امواج نور برای ایجاد تصاویر با وضوح بالا از ساختارهای داخلی چشم استفاده می‌کند.

 

بیومارکرهای OCT مزایای متعددی نسبت به معیارهای سنتی مورد استفاده در چشم پزشکی دارند، از جمله:

 

غیرتهاجمی: OCT نیازی به تماس با چشم ندارد و بنابراین برای بیماران راحت‌تر و ایمن‌تر است.

وضوح بالا: OCT تصاویر با وضوح بالایی از ساختارهای داخلی چشم ارائه می‌کند که امکان اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر را فراهم می‌کند.

قابلیت اندازه‌گیری: بیومارکرهای OCT را می‌توان به طور کمی اندازه‌گیری کرد که امکان ردیابی تغییرات در طول زمان و ارزیابی پاسخ به درمان را فراهم می‌کند.

برخی از کاربردهای بالقوه بیومارکرهای OCT در چشم پزشکی عبارتند از:

 

تشخیص زودهنگام بیماری های چشمی: بیومارکرهای OCT می توانند برای تشخیص زودهنگام بیماری هایی مانند گلوکوم، دژنراسیون ماکولا و رتینوپاتی دیابتی استفاده شوند.

نظارت بر پیشرفت بیماری: بیومارکرهای OCT را می توان برای نظارت بر پیشرفت بیماری های چشمی و ارزیابی پاسخ به درمان استفاده کرد.

پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی: بیومارکرهای OCT را می توان برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری های چشمی مانند گلوکوم استفاده کرد.

انتخاب درمان: بیومارکرهای OCT را می توان برای انتخاب بهترین درمان برای بیماری های خاص چشمی استفاده کرد.

تحقیقات در مورد بیومارکرهای OCT هنوز در حال انجام است، اما این فناوری پتانسیل قابل توجهی برای بهبود تشخیص، نظارت و درمان بیماری های چشمی دارد. دکتر الیاس خلیلی پور، جراح و چشم پزشک، فوق تخصص شبکیه بیمارستان فارابی و عضو هیئت علمی گروه چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران نکات جالبی را درباره بیومارکرها در این فیلم بیان می کند. برای تماشای فیلم روی مطالعه بیشتر کلیک کنید.