بیمارستان فارابی

در پژوهشی که توسط اعضای هیئت علمی بیمارستان فارابی انجام شد بر اساس یافته های ما، طول قدامی خلفی چشم از عوامل مهم و تاثیرگذار بر عیب انکساری باقی مانده پس از جراحی آب مروارید می باشد، به نحوی که در AL بلند یا کوتاه، عیب انکساری غیرقابل پیش بینی، بیش از موارد طبیعی AL مشاهده می شود.

در تحقیقی که توسط تعدادی از اعضای هیئت علمی بیمارستان فارابی انجام شد مشخص شد اثرات کوتاه مدت DCPC و سیکلوکرایوتراپی در درمان بیماران مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان مشابه بودند و عوارض DCPC کم تر بود ولی با توجه به هزینه نسبتا بالای دستگاه لیزر، به نظر می رسد هم چنان می توان از سیکلوکرایوتراپی در این بیماران بهره گرفت.

بر اساس پژوهش انجام شده در بیمارستان فارابی شیوع ROP در نوزادان نارس کشور ما، به نسبت بالاست و به نظر می رسد که با دریافت خون، دیسترس تنفسی دوره نوزادی و نوردرمانی همراهی داشته باشد.

دکتر محمدطاهر رجبی و همکاران به بررسی وضعیت آموزش دستیاری چشم پزشکی از دیدگاه دستیاران چشم پزشکی بیمارستان فارابی درنیمه دوم سال تحصیلی 89-1388 پرداختند.

کارگاه آمار و اپیدمیولوژی بیمارستان فارابی در 10 جلسه برای اعضای هیئت علمی این مرکز برگزار خواهد شد.

Simultaneous femtosecond laser-assisted Myoring implantation and accelerated corneal intrastromal collagen cross-linking with Dextran Free Riboflavin is a safe and effective technique for management of keratoconus and improving vision.

Photorefractive keratectomy could result in an improvement in stereopsis. Patients with high myopia benefitted most from PRK in terms of improvement in stereopsis.

The incidence of endophthalmitis after cataract surgery in our center was 0.023%, comparable with that of other previously published international studies. Older rural patients with immune suppressive diseases, such as diabetes mellitus, are particularly more prone to endophthalmitis. Vitreous loss at the time of surgery was associated with a significantly increased risk. Whereas antibiotic prophylaxis overall showed a 40% to 50% reduction in risk, intracameral cefuroxime was 100% effective in preventing endophthalmitis in this series.

The idea of evaluating corneal biomechanical properties for differentiating contact lens induced corneal warpage from keratoconus is a novel idea. The results of this study showed that there might be a potential application for detecting the subjects who are prone to warpage. Further studies are required on the corneal structure and histology of these three groups, with including one normal group with no history of the contact lens use, to prove our findings and find biological explanations for these differences. It is also recommended to use more advanced methods for the measurement of corneal biomechanical properties.

To our knowledge, this is the first documented case of multifocal surgically induced necrotizing scleritis occurring after strabismus surgery. This study also highlights the fact that scleritis may recur even in an area distant from the site of surgery, despite initial control. It seems that maybe with a longer course of treatment it is less likely to recur, and tapering medications should be carefully managed.