پروفسور محسن محسنی زاده کرمانی

دکتر محسن محسنی‌زاده کرمانی در شهریور ماه سال ۱۳۱۲ در تهران چشم به جهان گشود. پدر وی که به پزشکی علاقه بسیار داشت چندی قبل از به دنیا آمدن او به قصد ورود به دانشکده پزشکی از کرمان به تهران هجرت کرد ولی هیچگاه موفق به ورود به این دانشکده نشد. محسن اما در تهران قد کشید و مدارج تحصیلی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت. وی دوران ابتدایی را در مدارس ایمان و نوبنیاد رازی و دوران متوسطه را در دبیرستان‌های شرف و هدف گذراند و از دبیرهای ایشان می‌توان به جلال آل احمد، محمود بهزاد، پایور و رهنما اشاره کرد.

دکتر محسنی‌زاده در سال ۱۳۳۲ با کسب رتبه ممتاز در کنکور پزشکی به آرزوی پدر جامه عمل پوشاند و تحصیل رشته پزشکی در دانشگاه تهران را در محضر اساتید بلند آوازه‌ای چون دکتر آذر و دکتر محمد قریب با کسب نمرات و معدل درخشان به پایان برد. در سال ۱۳۳۸ در حالی که دوره انترنی خود را در بیمارستان امیر اعلم می‌گذراند به شدت مورد توجه مرحوم دکتر حسن علوی، رئیس بخش چشم آن بیمارستان قرار گرفت و پس از اتمام دوره عمومی به توصیه و تشویق ایشان به عنوان دستیار چشم به ادامه تحصیل پرداخت و با بهره از محضر اساتیدی چون مرحوم پروفسور شمس، مرحوم دکتر ضرابی و مرحوم دکتر فروغ دوره تخصصی خود را پشت سر گذاشت و با موفقیت در آزمون استادیاری در سال ۴۳، در کسوت هیئت علمی بیمارستان مشغول به ادامه خدمت شد.

و در سال ۱۳۴۱ به خدمت سربازی در نیروی دریایی ارتش اعزام شد و همزمان نیز در بیمارستان امیر اعلم مشغول فعالیت بود. در سال ۴۷ به جهت یک فرصت مطالعاتی به فرانسه سفر کرد و در بیمارستان کنزون (Quinze Vingts) پاریس به عنوان دستیار چشم مشغول به تحقیق شد و از همان سال به عضویت انجمن چشم پزشکان فرانسه درآمد. وی دو سال بعد به ایران بازگشت و به عنوان عضو هیئت علمی بیمارستان فارابی به تعلیم و تربیت چشم پزشکان جوان پرداخت.

مقالات علمی ایشان در سمینارهای بین‌المللی مورد توجه بسیار قرار گرفته است. از جمله آنان می توان از اثر آلفا کیموتریکسین در عمل کاتاراکت را نام برد. انجمن چشم پزشکی ایران از این استاد گرانقدر در دو نوبت سال‌های ۷۸ و ۸۱ به عنوان پزشک نمونه و پیشکسوت تقدیر به عمل آورده است. دکتر محسن محسنی‌زاده کرمانی در سال ۱۳۷۱ به صورت رسمی بازنشسته شدند. اما بیمارستان فارابی و بیماران تا سال ۹۱ همچنان از علم و حضور ایشان بهره می‌بردند.

همه بیماران، شاگردان و همکاران وی در بیمارستان فارابی همواره از او به عنوان یک استاد توانا پرتلاش و دلسوز بیماران به بزرگی یاد می‌کنند. به گفته اطرافیان، وی توجه ویژه ای به بیمارانش داشت. دکتر محسنی زاده در یکی از خاطراتش می گوید: «من درست یادم هست که بیماری از اطراف کرج به من مراجعه کرده بود. چشمان او انحراف داشت و این موضوع باعث ایجاد مشکل در زندگی وی و خانواده همسرش شده بود. من او را عمل کردم و نتیجه عمل خیلی خوب شد. مدتی پس از عمل برای من یک گلدان شمعدانی به عنوان هدیه آورده بود. اعتقاد من بر این است محبتی که به بیماران می کنیم از بین نمی رود.»

دکتر محسن محسنی زاده کرمانی سرانجام در دی ماه سال 1398 دعوت حق را لبیک گفت و یه سرای باقی شتافت.