دریافت نوبت
متن مورد نظر خود را جستجو کنید

آموزش سلامت بیمارستان فارابی

سوپروایزر آموزش سلامت: سمیه مشهدی فراهانی
کارشناس پرستاری

تلفن داخلی: 2430
 
سیاست های آموزش سلامت در بیمارستان فارابی، ارتقا سلامت است. ارتقا سلامت در سه حیطه ارتقا سلامت بیماران و همراهان، ارتقا سلامت کارکنان و ارتقا سلامت جامعه عمل می کند.
 

سیاستهای کلی آموزش با بیمار با محوریت دفتر پرستاری:

- مدیریت و نظارت هدفمند بر آموزش بیماران و همراهان
- تعیین  و تامین نیازهای آموزشی بیماران(نیازسنجی آموزش به بیمار، اجرا و تامین نیازهای آموزشی)
- مشارکت در پیشگیری و ارتقا سلامت در سطح جامعه

آموزش به بیمار در واحدها مدیریت و تامین منابع انسانی و مادی و نظارت و نظارت مشارکتی مثل کارگروه ها می باشد. اجرای آموزش به بیمار همانند فرآیند پرستاری شامل نیازسنجی آموزشی، تعیین الویت های آموزشی، تعیین روش و رسانه ی مناسب، اجرای آموزش، اثربخشی و ثبت مستندات است.

سیاست های کلی آموزش به بیمار با محوریت پرستاری: 

سیاستهای کلی آموزش به بیمار ، همراه و ارتقا سلامت:

- مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری
- تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیکی و آموزش به منظور ارتقاءکیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی
- مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
 

مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری:

– تعیین سوپروایزر آموزش سلامت و مسئول آموزش همگانی
- شناسایی و اولویت‌بندی سالانه نیازهای آموزشی بیماران و همراهان در سطح بیمارستان و در کلیه بخش‌ها بر اساس خدمات تخصصی، بیماریهای شایع هر واحد، احساس نیاز و سطح دانش گیرندگان خدمت و نوع مراقبت های پرستاری
– تشکیل کارگروه درون بخشی و بیمارستانی هر 3 ماه یکبار
- پیش بینی منابع مالی و تسهیلات آموزشی مورد نیاز بخش و پیشنهاد آن به کارگروه بیمارستانی
- تامین اعتبار لازم جهت تهیه رسانه ها  و وسایل آموزشی لازم توسط مدیران ارشد سازمان
– برنامه ریزی و مشارکت در تهیه محتواهای آموزشی معتبر، استاندارد و متناسب با نیازسنجی انجام شده و اولویت های خاص
– نظارت بر اجرای آموزش به بیماران در بخش های بستری و سرپایی از طریق راندهای مدیریتی 
– ارزیابی اثر بخشی آموزش های ارائه شده به بیماران هر سه ماه یک بار با استفاده از چک لیست معتبر و روش های استاندارد( بخشهای بستری و سرپایی و اورژانس)
– ارائه گزارش نتایج سنجش اثربخشی آموزش های ارائه شده به کارگروه بیمارستانی، کارگروه بخش های بستری و معاونت محترم درمان
- اجرای برنامه های اصلاحی تدوین شده در کارگروه و  بررسی مجدد اثر بخشی اقدامات اصلاحی انجام شده
– پایش و بازبینی مستمر برنامه های آموزش به بیمار در جهت ارتقاء کیفیت آموزش
– مشارکت در توانمند سازی آموزشی پرسنل در راستای پروتکل های اصول برقراری ارتباط و آموزش به بیمار با سوپروایزر آموزشی
– اولویت بندی و تدوین دستورالعمل های خودمراقبتی بیماران با مشارکت متخصصین در بخش های بالینی
– برنامه ریزی، تدوین و اجرای برنامه های پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
– آموزش همگانی بیماران در خصوص سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
– تعیین واحد و مسئول مراقبت در منزل برای انجام فعالیت های لازم طبق نظر معاونت محترم درمان برای اطمینان از اثربخشی آموزش ها و رفع اشکالات آموزشی بعد از ترخیص و معرفی خدمات بازتوانی و توانبخشی به بیماران نیازمند
– کسب اطمینان از اثربخش بودن آموزش ها و رفع مشکلات خودمراقبتی و پیگیری موارد بازتوانی و توانبخشی از طریق تماس با بیماران پرخطر
– پاسخگویی به سئوالات آموزشی بیماران از طریق در اختیار گذاشتن شماره تلفن واحد آموزش سلامت 
 

تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیک بیمارستان، آموزش به منظور ارتقاء کیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی:

- تعیین رابطین فعال با شرح وظایف مشخص جهت نظارت و ارتقاء آموزش به بیمار در هر بخش
- تعیین و اعلام نیازسنجی های انجام شده بیماران به کارگروه هر بخش و مشارکت پرسنل و پزشکان در تهیه، تایید، بازنگری و توزیع رسانه های آموزشی تهیه شده بر اساس نیازسنجی آموزشی سالانه
- ارزیابی نیازهای آموزشی هر بیمار بر اساس فرم ارزیابی اولیه و ارائه آموزش بر اساس دستورالعمل خودمراقبتی
- ارائه حداقل‌های ضروری آموزش‌های خودمراقبتی در بدو و طول بستری  به صورت چهره به چهره به بیمار/ همراه و ثبت آن در گزارش پرستاری
- استفاده از روش ها و رسانه های آموزشی مناسب برای تثبیت آموزش(روش: آموزش چهره به چهره و گروهی و رسانه مانند پمفلت، تراکت، فیلم و غیره)
- ارائه حداقل موارد آموزشی حین ترخیص به روش ترخیص ایمن یا Smart توسط کادر پرستاری و ثبت آن در دو برگ راهنمای ترخیص و تحویل رونوشت خوانای آن به بیمار
- برگزاری کارگروه های درون بخشی به صورت فصلی و انجام اقدامات اصلاحی
- نظارت مستمر سرپرستاران  بر ارائه آموزش به بیمار، اجرای دستورالعمل های خودمراقبتی، ارزیابی و توانمند سازی پرسنل
- مشارکت مستمر در اجرای برنامه های ارتقاء سلامت جامعه و کارکنان
 

مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه:

- اجرای مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش به بیمار در خصوص بیماری های سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
- تدوین دستورالعمل، برنامه عملیاتی و روش اجرایی پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه در حد امکانات و منابع
- مشارکت در برنامه های ارتقاء سلامت بیماران/همراهان/جامعه و کارکنان در روزهای مناسبتی سلامت و مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش سلامت
- تامین بودجه و اعتبارات لازم از طریق مصوبات کارگروه آموزش به بیمار
 

سیاستهای آموزش‌های خودمراقبتی بیمار:

- نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی
- تعیین شیوه‌ها و تدابیر آموزش به بیمار 
- تامین منابع مورد نیاز
- نظارت بر اجرای برنامه‌ی آموزش به بیمار
 

نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی:

- نیازسنجی گروهی (تعیین نیازهای آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) 
- نیازسنجی فردی (تعیین نیازهای فردی علاوه بر نیازهای آموزشی گروهی)
نیازهای آموزشی بیماران با توجه به نوع فعالیت تخصصی و سطوح دانش گیرندگان خدمت و مراقبت‌های مورد نیاز  در بخشهای مختلف بر اساس بیماریهای شایع هر بخش/ خدمات هر واحد، توسط کارگروه آموزش به بیمار شناسایی و الویت‌بندی شده و پس از تایید مدیر پرستاری، پیگیری تامین امکانات اجرایی شود. انواع شیوه‌ها و رسانه‌های رایج شامل چهره به چهره، استفاده از پمفلت و جزوات آموزشی، نمایش فیلم آموزشی و برگزاری کلاسهای آموزشی است.
نیازهای آموزشی به دو دسته نیازهای گروهی (آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) و نیازهای فردی تقسیم می‌شود که در ابتدای هر سال از طریق جلسات هم اندیشی سوپروایزر آموزش به بیمار، سرپرستاران، مسئولین آموزش به بیمار بخش‌ها/ واحدهای درمانی زیر نظر مدیر پرستاری استخراج و تعیین می‌شود. همچنین پرستار به طور مستقیم بر بالین بیمار، نیازهای فردی آموزشی بیمار را به طور مستقل نیازسنجی و تعیین می‌نماید.
پس از استخراج نیازهای گروهی واحدها، اولویتهای برنامه‌های آموزش خودمراقبتی و  عمومی با روش و رسانه مورد نظر به تفکیک واحدهای بستری و سرپایی(درمانگاه، پاراکلینیک و اتاق عمل ها) تعیین و ابلاغ می‌شود. 
نکته: با توجه به این که تمام برنامه های خودمراقبتی با توجه به نیازهای هنجاری بیماران توسط تیم متخصصص تدوین و به عنوان مرجع استفاده می‌شود سالیانه حداقل یک تا دو برنامه بسته به اولویت‌های آموزشی (Must to, better to know, best to know) در هر واحد تولید می‌شود.  
نکته: تیم کارشناس شامل پزشک مرتبط، سوپروایزر آموزش به بیمار، پرستار، کارشناس تغذیه و غیره می‌باشد.
هر شش ماه تکالیف هر واحد در خصوص تکمیل محتوا و رسانه تعیین شده توسط  سوپروایزر آموزش به بیمار پایش می‌شود.
 

نیازهای گروهی بیماران:

الف- نیازهای آموزشی عمومی

- نیازهای آموزشی عمومی بر اساس نوع فعالیت تخصصی واحد یا بخش، سطوح گیرندگان خدمت 
- استخراج نیازهای آموزشی بیمار با توجه به موقعیت‌ها، مشکلات و پروسیجرهای بخش یا واحد سرپایی/پاراکلینیکی و حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار و نیازسنجی از طریق جمع آوری نظرات تعدادی از بیماران واحد

ب- نیازهای آموزشی خودمراقبتی

- استخراج و الویت بندی آمار مراجعین بخشهای بستری بیمارستان فارابی به تفکیک شیوع بیماری و به تفکیک بخش و واحددرمانی، پروسیجر یا خدماتی که هر واحد دارد. جهت تدوین برنامه‌های آموزش خود مراقبتی براساس گروه‌های بیماران.
- جمع آوری نظرات کارشناسی سرپرستاران و رابطین کلیه واحدها در ارتباط با تعیین عناوین اولویت‌های آموزشی هر واحد با توجه به نیازهای هنجاری محسوس و تقاضا شده بیماران در جلسات هم اندیشی به علاوه روش و رسانه ارائه آموزش.

نیازهای آموزشی فردی:

- نیازهای آموزشی فردی (مددجو/خانواده/مراقب) با توجه به نیازهای هنجاری آنان، در بدو ورود/یا بالین آنها توسط پرستاران/کارکنان نیازسنجی می‌شوند. و نیازهای آموزشی فردی آنان توسط پرستاران در فرم ارزیابی اولیه ثبت می‌شود.
- با توجه به ویژگی‌های بیمار، بیماری یا پروسیجر و غیره تعیین روش، رسانه آموزش توسط پرستار ارائه و در فرم گزارش پرستاری ثبت می‌شود.

تعیین شیوه ها و تدابیر آموزش به بیمار:

- با توجه به ابلاغ الویتهای نیازهای عمومی و خودمراقبتی هر واحد، روش و رسانه‌ی مناسب پیشنهاد شده است. علاوه بر رسانه‌های موجود پرستار به صورت فردی بیمار را ابتدا ارزیابی اولیه کرده و براساس سطح سواد، سن، گویش روش مناسب آموزش را، انتخاب میکند که رایج‌ترین روش آموزش چهره به چهره و سپس آموزش گروهی است.  پرستاران و آموزش دهندگان براساس محتوای خودمراقبتی، آموزش‌های لازم را به بیمار ارائه می دهند. آموزش‌های حداقلهای ضروری آموزش به بیمار، بدو ورود، زمان اقامت یا بستری و هنگام ترخیص (به روش ترخیص ایمن یا SMART و ABCDT) بایستی توسط آموزش دهنده(پزشک و پرستار و ...) به روش آموزش چهره به چهره ارائه شود. مصادیق حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار به تفکیک واحدها (بخش هاهای بستری، سرپایی- درمانگاهها و پاراکلینیک و اتاق های عمل) سالیانه ابلاغ می شود. واحدها ملزم به اجرای آن هستند.

تامین منابع مورد نیاز:

منابع آموزش به بیمار به دو دسته منابع محتوایی و منابع مالی تقسیم می‌شود که منابع محتوایی توسط گروه متخصص تدوین و تولید می‌شود و منابع مالی به روش‌های ذیل تهیه می‌شود.
الف- بودجه مورد نیاز برنامه‌های عملیاتی مرتبط با آموزش با بیمار تعیین، سپس از طریق مدیریت بیمارستان تایید و تامین می‌شود. 
ب- سوپروایزر آموزش سلامت، انتشارات مورد نیاز واحدها (کتاب، فیلم، پوستر، پمفلت، موارد دیجیتال و غیره) را تعیین و درخواست می نماید.  مدیریت بیمارستان  پس از تایید و تعیین بودجه، اقدام به تامین این انتشارات می نماید.

نظارت بر اجرای آموزش به بیمار:

نظارت بر اجرای برنامه های آموزشی بیماران در چند سطح انجام می شود:
- نظارت بر مدیریت آموزش به بیمار واحدهای پرستاری، توسط سوپروایزر آموزش سلامت 
- نظارت روزانه سرپرستار (بر نحوه‌ی اجرای آموزش به بیمار و ثبت صحیح آن در پرونده) در بخش های بستری و سرپایی توسط سرپرستار
- سنجش فصلی اثربخشی آموزش به بیمار در بخشهای بستری و سرپایی، این سنجش از طریق  تکمیل دو چک لیست اثربخشی حین بستری با کد سند CH-PT-02  و  چک لیست مصاحبه تلفنی پس از ترخیص CH-PT-01 توسط رابطین آموزش به بیمار،  به دست می‌آید. 
- نظارت بر تولید محتوا، رسانه های نیازسنجی شده و نظارت بر نحوه مدیریت آموزش به بیمار با برگزاری کارگروه‌های درون بخشی
- نظارت مدیریتی در سطح تیم ارتقا سلامت از طریق برگزاری تیم ارتقاسلامت هر فصل یکبار
 
 
 
  • تاریخ انتشار : 1404/04/17 - 09:26
  • تعداد بازدید کنندگان خبر : 385
  • زمان مطالعه : 5 دقیقه

حفظ سلامت چشم در روزهای آلودگی هوا و گرد و غبار

در شرایط آلودگی هوا و مواجهه با پدیده گرد و غبار در شهرها، سلامت چشم‌ها، به‌ویژه در گروه‌های حساس، با چالش‌های جدی مواجه است. به همین دلیل آگاهی‌بخشی و آشنایی با راهنمای جامع برای محافظت از چشم‌ها در برابر آلاینده‌هایی مانند گرد و غبار، می تواند به سلامت چشمان در این شرایط کمک کند.

حفظ سلامت چشم در روزهای آلودگی هوا و گرد و غبار

به گزارش روابط عمومی بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ در شهرهای بزرگ ایران، از جمله تهران، آلودگی هوا و پدیده گرد و غبار به یکی از چالش‌های اصلی سلامت تبدیل شده است. به ویژه برای گروه های حساس مانند سالمندان و کودکان و افراد با بیماری های قلب و ریوی. اما آلودگی و گرد و غبار هوا ممکن است علاوه بر آسیب به ارگان هایی مانند قلب و ریه، به چشم ها نیز آسیب وارد کند. چشمان ما، به دلیل تماس مستقیم با محیط بیرونی، به شدت تحت تأثیر این آلاینده‌ها قرار می‌گیرند. بیمارستان فارابی، به عنوان قطب علمی چشم‌پزشکی کشور، در هر شرایطی اهمیت آگاهی‌بخشی درباره تأثیرات مخرب آلودگی هوا بر سلامت چشم و ارائه راهکارهای عملی برای محافظت از بینایی شما را رسالت خود می‌داند. به همین دلیل توصیه می کنیم مطلب زیر را که شامل نکات مهم برای حفظ سلامت چشم در روزهای آلودگی هوا به ویژه پدیده گرد و غبار است را مطالعه کنید.

 

آلودگی هوا و گرد و غبار چگونه بر چشمان ما تأثیر می‌گذارد؟

ذرات معلق موجود در گرد و غبار، گازهای شیمیایی و سایر آلاینده‌های موجود در هوا، می‌توانند به طرق مختلف به سطح چشم آسیب برسانند:

  • تحریک و التهاب مستقیم: ذرات ریز و مواد شیمیایی موجود در هوا مستقیماً با سطح چشم تماس پیدا کرده و باعث تحریک، قرمزی، سوزش، خارش و احساس وجود جسم خارجی می‌شوند. این وضعیت می‌تواند منجر به التهاب ملتحمه (لایه‌ی پوشاننده سفیدی چشم و داخل پلک) شود.
  • تشدید خشکی چشم: آلاینده‌ها می‌توانند لایه اشکی محافظ چشم را مختل کرده و باعث تبخیر سریع‌تر اشک شوند. این امر به ویژه برای افرادی که از قبل دچار خشکی چشم هستند، وضعیت را بدتر می‌کند و منجر به سوزش، خارش و تاری دید می‌شود.
  • افزایش خطر عفونت: سیستم دفاعی طبیعی چشم در برابر آلاینده‌ها ضعیف می‌شود و این موضوع می‌تواند چشم را مستعد عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی کند.
  • عوارض طولانی‌مدت: مطالعات نشان داده‌اند که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا با افزایش خطر برخی بیماری‌های چشمی جدی‌تر مرتبط است.

 

علائم شایع چشمی ناشی از آلودگی و گرد و غبار

در روزهای آلوده یا پرگرد و غبار، ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید:

  • قرمزی و خون‌افتادگی چشم
  • احساس سوزش، خارش یا گزش در چشم
  • احساس وجود جسم خارجی یا شن در چشم
  • اشک‌ریزش بیش از حد
  • تاری دید موقت
  • حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
  • ترشحات خفیف از چشم
  • ورم و پف پلک‌ها

توجه به این نکته ضروری است که برخی از موارد بالا ممکن است به دلایل دیگر رخ دهد و ارتباطی با آلودگی هوا نداشته باشد. به همین دلیل باید بین بیماری های مزمن و مشکلات زمینه ای چشم و مواردی که در اثر آلودگی هوا اتفاق می افتند، تفاوت قائل شد.

 

نکات مهم برای حفظ سلامت چشم در روزهای آلودگی و گرد و غبار

برای به حداقل رساندن تأثیرات منفی آلودگی هوا و گرد و غبار بر چشمانتان، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:

  • حتی‌الامکان در خانه بمانید: در روزهایی که کیفیت هوا بسیار پایین است یا هشدارهای عمومی صادر می‌شود، تا حد امکان از منزل خارج نشوید، به خصوص اگر به گرد و غبار حساسیت دارید یا مشکلات چشمی زمینه‌ای دارید.
  • از عینک محافظ استفاده کنید: هنگام خروج از منزل، حتماً از عینک آفتابی با پوشش کامل یا عینک‌های محافظ (مانند عینک‌های ورزشی یا ایمنی) استفاده کنید. این عینک‌ها به عنوان یک سد فیزیکی عمل کرده و از ورود مستقیم ذرات و آلاینده‌ها به چشم جلوگیری می‌کنند.
  • از مالش چشم‌ها خودداری کنید: مالش چشم‌ها، به خصوص با دست‌های آلوده، می‌تواند ذرات را بیشتر به سطح چشم بمالد و تحریک و التهاب را تشدید کند.
  • بهداشت دست و صورت را رعایت کنید: پس از بازگشت به منزل، بلافاصله دست‌ها و صورت خود را با آب و صابون ملایم بشویید تا آلاینده‌ها از پوست و اطراف چشم پاک شوند.
  • لنزهای تماسی را با احتیاط مصرف کنید: در روزهای آلوده، استفاده از لنزهای تماسی می‌تواند خطر تحریک و عفونت را افزایش دهد. بهتر است در این شرایط از عینک استفاده کنید. اگر مجبور به استفاده از لنز هستید، حتماً بهداشت لنزها را به دقت رعایت کرده و مدت زمان استفاده از آن‌ها را کاهش دهید.
  • از قطره‌های اشک مصنوعی استفاده کنید: استفاده منظم از قطره‌های اشک مصنوعی بدون نگهدارنده (Preservative-free) می‌تواند به شستشوی ذرات از سطح چشم، مرطوب نگه داشتن چشم و کاهش خشکی و تحریک کمک کند. قبل از استفاده، با چشم‌پزشک خود مشورت کنید.
  • محیط خانه را پاکیزه نگه دارید: پنجره‌ها را بسته نگه دارید و از دستگاه‌های تصفیه هوا در منزل استفاده کنید تا کیفیت هوای داخل خانه بهبود یابد.
  • مصرف آب کافی: نوشیدن آب کافی به حفظ رطوبت عمومی بدن و در نتیجه، به عملکرد بهتر غدد اشکی کمک می‌کند.
  • تغذیه مناسب: مصرف سبزیجات و میوه می تواند در روزهایی که با آلودگی هوا مواجه هستیم مفید باشد.

 

چه زمانی به چشم‌پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم قرمزی، سوزش یا درد چشم شما با وجود رعایت نکات فوق، بهبود نیافت یا با علائم زیر همراه بود، هرچه سریع تر به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

  • درد شدید و مداوم
  • کاهش ناگهانی یا شدید بینایی
  • حساسیت شدید به نور
  • ترشحات غلیظ یا چرکی از چشم
  • قرمزی شدید و پیشرونده
  • احساس وجود جسم خارجی که با شستشو یا پلک زدن برطرف نمی‌شود.

 

حفظ سلامت چشم در برابر آلودگی هوا و گرد و غبار نیازمند آگاهی و رعایت نکات بهداشتی و محافظتی است. با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و مراجعه به موقع به چشم‌پزشک در صورت بروز علائم نگران‌کننده، می‌توانید از چشمان خود در برابر آسیب‌های احتمالی محافظت کنید. توصیه می شود در این روزها با پدیده گرد و غبار در برخی شهرها مواجه هستیم حتی الامکان از خانه خارج نشوید. بیمارستان فارابی همواره آماده ارائه خدمات تخصصی و مشاوره به هموطنان عزیز است. برای دریافت نوبت درمانگاه های فوق تخصصی و تخصصی این بیمارستان می توانید به نشانی nobat.tums.ac.ir مراجعه کنید.

 

 

  • کد خبر : 300477
سید عباس قاضی میرسعید
تهیه کننده:

سید عباس قاضی میرسعید

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
تنظیمات پس زمینه