همانطور که می دانیم قرنیه بافت شفافی در جلوی کره چشم است. شبکیه در ساختمان چشم نقش فیلم در دوربین عکاسی را دارد. این بخش، از تصاویر عکس گرفته و آن را برای مغز ارسال می کند. برای آنکه تصاویر برای شبکیه به خوبی قابل ثبت باشند، قرنیه بایستی از شفافیت کافی برخوردار باشد. اگر قرنیه چشم به هر دلیلی دچار کدورت یا زخم شده باشد، مانع از انتقال مناسب نور و تصاویر به شبکیه می شود، در نتیجه تصاویر ارسالی به شبکیه، غیر طبیعی بوده و عملکرد دستگاه بینایی فرد ضعیف می شود.

روش های اندکی وجود دارند که به کمک آنها می توان بافت زخمی روی سطح قرنیه را برداشت. تعیین بهترین روش برای درمان کدورت قرنیه بستگی به این دارد که زخم قرنیه نخستین بار در اثر کدام عامل به وجود آمده است. چشم پزشک بعد از معاینه دقیق بیمار علت را تشخیص و از مناسب ترین روش درمانی استفاده می کند.

باید توجه داشت که اگر زخم یا کدورت قرنیه خفیف باشد، نیاز به درمان خاصی نخواهد داشت. در این خصوص استفاده از لنز های تماسی مخصوصی که توسط چشم پزشک متخصص تجویز می شود، گاهی اوقات می تواند میزان بینایی فرد را بهبود دهد. این لنزها قادر خواهند بود نامنظمی های سطح قرنیه را که در اثر زخم قرنیه به وجود آمده اند، هموار سازند. برخی از بیماران «با توجه به دلایل ایجاد زخم قرنیه» برای برداشتن بافت زخمی سطح قرنیه نیاز به پیوند قرنیه خواهند داشت، به ویژه اگر زخم قرنیه جدی و خطرناک باشد؛ در موارد دیگر، برداشتن بافت های کوچک زخمی به کمک لیزر درمانی انجام شده و راهکار مطمئنی محسوب می شود.

فراموش نکنید انتخاب بهترین روش درمانی برای این عارضه همواره توسط چشم پزشک متخصص تعیین و توصیه می شود.