در مراسم یادبود استاد فقید بیمارستان فارابی مطرح شد
پروفسور هرمز شمس، الگوی ماندگار انسانیت و فروتنی برای نسلهای آتی چشمپزشکی
در مراسم بزرگداشت چهلمین روز درگذشت زندهیاد پروفسور هرمز شمس، دکتر علیرضا لاشیئی، استاد پیشکسوت بیمارستان فارابی، ضمن یادآوری چهار دهه همکاری با وی، از نیکی، انسانیت و فروتنی بینظیر آن استاد فقید یاد کرد. دکتر لاشیئی رفتار و زندگی درویشمسلک پروفسور شمس (فرزند پروفسور محمدقلی شمس، بنیانگذار چشمپزشکی مدرن ایران) را نعمتی برای جامعه چشمپزشکی و الگویی ماندگار برای نسلهای آتی دانست. همچنین دکتر محمد ناصر هاشمیان نیز بر منش آرام، ذات پاک و محبت بیریای پروفسور همرمز شمس تأکید کرد.
به گزارش روابط عمومی بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ در مراسمی که به مناسبت چهلمین روز درگذشت زندهیاد پروفسور هرمز شمس برگزار شد، جمعی از اساتید، همکاران و شاگردان ایشان بر سر مزار وی گرد هم آمدند تا یاد و خاطره این معلم اخلاق و استاد چشم پزشکی را گرامی بدارند.
دکتر علیرضا لاشیئی، استاد پیشکسوت گروه بیماریهای چشم دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستان فارابی، با مرور خاطرات همکاری طولانی خود با پروفسور شمس از سالهای دور دهه شصت، ابعاد شخصیتی والای وی را ستود.
دکتر لاشیئی گفت: «در تمام این سالها جز نیکی، انسانیت و فروتنی از ایشان ندیدم. همت ایشان در مراقبت از بیماران بینظیر بود. وجود استاد و پدر بزرگوارشان، پروفسور محمدقلی شمس، برای ما نعمتی بود. رفتار و زندگی درویشمسلک ایشان، الگوی ماندگاری برای نسلهای آتی خواهد بود.»
در ادامه این مراسم، دکتر محمد ناصر هاشمیان، دیگر استاد پیشکسوت گروه بیماری های چشم بیمارستان فارابی نیز با اشاره به چهار دهه مصاحبت و آشنایی نزدیک با پروفسور هرمز شمس، تمرکز سخنان خود را بر منش اخلاقی وی قرار داد.
دکتر هاشمیان اظهار داشت: «آرامش او در زمان جراحی آب مرواریدشان که افتخار کمنظیری برایم بود، برخاسته از ذات پاک و منش بیریایشان بود. او مردی مهربان و سرشار از محبت بود.»
پروفسور هرمز شمس 24 مرداد سال جاری پس از تحمل یک دوره بیماری در سن 87 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و روحش به پدر و پدربزرگ فقیدش پیوست.
ارسال نظر