دریافت نوبت
متن مورد نظر خود را جستجو کنید

آموزش سلامت بیمارستان فارابی

سوپروایزر آموزش سلامت: سمیه مشهدی فراهانی
کارشناس پرستاری

تلفن داخلی: 2430
 
سیاست های آموزش سلامت در بیمارستان فارابی، ارتقا سلامت است. ارتقا سلامت در سه حیطه ارتقا سلامت بیماران و همراهان، ارتقا سلامت کارکنان و ارتقا سلامت جامعه عمل می کند.
 

سیاستهای کلی آموزش با بیمار با محوریت دفتر پرستاری:

- مدیریت و نظارت هدفمند بر آموزش بیماران و همراهان
- تعیین  و تامین نیازهای آموزشی بیماران(نیازسنجی آموزش به بیمار، اجرا و تامین نیازهای آموزشی)
- مشارکت در پیشگیری و ارتقا سلامت در سطح جامعه

آموزش به بیمار در واحدها مدیریت و تامین منابع انسانی و مادی و نظارت و نظارت مشارکتی مثل کارگروه ها می باشد. اجرای آموزش به بیمار همانند فرآیند پرستاری شامل نیازسنجی آموزشی، تعیین الویت های آموزشی، تعیین روش و رسانه ی مناسب، اجرای آموزش، اثربخشی و ثبت مستندات است.

سیاست های کلی آموزش به بیمار با محوریت پرستاری: 

سیاستهای کلی آموزش به بیمار ، همراه و ارتقا سلامت:

- مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری
- تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیکی و آموزش به منظور ارتقاءکیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی
- مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
 

مدیریت هدفمند آموزش برای بیماران و همراهان در راستای ارائه خدمات پرستاری:

– تعیین سوپروایزر آموزش سلامت و مسئول آموزش همگانی
- شناسایی و اولویت‌بندی سالانه نیازهای آموزشی بیماران و همراهان در سطح بیمارستان و در کلیه بخش‌ها بر اساس خدمات تخصصی، بیماریهای شایع هر واحد، احساس نیاز و سطح دانش گیرندگان خدمت و نوع مراقبت های پرستاری
– تشکیل کارگروه درون بخشی و بیمارستانی هر 3 ماه یکبار
- پیش بینی منابع مالی و تسهیلات آموزشی مورد نیاز بخش و پیشنهاد آن به کارگروه بیمارستانی
- تامین اعتبار لازم جهت تهیه رسانه ها  و وسایل آموزشی لازم توسط مدیران ارشد سازمان
– برنامه ریزی و مشارکت در تهیه محتواهای آموزشی معتبر، استاندارد و متناسب با نیازسنجی انجام شده و اولویت های خاص
– نظارت بر اجرای آموزش به بیماران در بخش های بستری و سرپایی از طریق راندهای مدیریتی 
– ارزیابی اثر بخشی آموزش های ارائه شده به بیماران هر سه ماه یک بار با استفاده از چک لیست معتبر و روش های استاندارد( بخشهای بستری و سرپایی و اورژانس)
– ارائه گزارش نتایج سنجش اثربخشی آموزش های ارائه شده به کارگروه بیمارستانی، کارگروه بخش های بستری و معاونت محترم درمان
- اجرای برنامه های اصلاحی تدوین شده در کارگروه و  بررسی مجدد اثر بخشی اقدامات اصلاحی انجام شده
– پایش و بازبینی مستمر برنامه های آموزش به بیمار در جهت ارتقاء کیفیت آموزش
– مشارکت در توانمند سازی آموزشی پرسنل در راستای پروتکل های اصول برقراری ارتباط و آموزش به بیمار با سوپروایزر آموزشی
– اولویت بندی و تدوین دستورالعمل های خودمراقبتی بیماران با مشارکت متخصصین در بخش های بالینی
– برنامه ریزی، تدوین و اجرای برنامه های پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه
– آموزش همگانی بیماران در خصوص سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
– تعیین واحد و مسئول مراقبت در منزل برای انجام فعالیت های لازم طبق نظر معاونت محترم درمان برای اطمینان از اثربخشی آموزش ها و رفع اشکالات آموزشی بعد از ترخیص و معرفی خدمات بازتوانی و توانبخشی به بیماران نیازمند
– کسب اطمینان از اثربخش بودن آموزش ها و رفع مشکلات خودمراقبتی و پیگیری موارد بازتوانی و توانبخشی از طریق تماس با بیماران پرخطر
– پاسخگویی به سئوالات آموزشی بیماران از طریق در اختیار گذاشتن شماره تلفن واحد آموزش سلامت 
 

تعیین و تامین نیازهای آموزشی بیماران بخشهای بستری و واحدهای سرپایی و پاراکلینیک بیمارستان، آموزش به منظور ارتقاء کیفیت خدمات و تسریع در روند بهبودی و خودمراقبتی:

- تعیین رابطین فعال با شرح وظایف مشخص جهت نظارت و ارتقاء آموزش به بیمار در هر بخش
- تعیین و اعلام نیازسنجی های انجام شده بیماران به کارگروه هر بخش و مشارکت پرسنل و پزشکان در تهیه، تایید، بازنگری و توزیع رسانه های آموزشی تهیه شده بر اساس نیازسنجی آموزشی سالانه
- ارزیابی نیازهای آموزشی هر بیمار بر اساس فرم ارزیابی اولیه و ارائه آموزش بر اساس دستورالعمل خودمراقبتی
- ارائه حداقل‌های ضروری آموزش‌های خودمراقبتی در بدو و طول بستری  به صورت چهره به چهره به بیمار/ همراه و ثبت آن در گزارش پرستاری
- استفاده از روش ها و رسانه های آموزشی مناسب برای تثبیت آموزش(روش: آموزش چهره به چهره و گروهی و رسانه مانند پمفلت، تراکت، فیلم و غیره)
- ارائه حداقل موارد آموزشی حین ترخیص به روش ترخیص ایمن یا Smart توسط کادر پرستاری و ثبت آن در دو برگ راهنمای ترخیص و تحویل رونوشت خوانای آن به بیمار
- برگزاری کارگروه های درون بخشی به صورت فصلی و انجام اقدامات اصلاحی
- نظارت مستمر سرپرستاران  بر ارائه آموزش به بیمار، اجرای دستورالعمل های خودمراقبتی، ارزیابی و توانمند سازی پرسنل
- مشارکت مستمر در اجرای برنامه های ارتقاء سلامت جامعه و کارکنان
 

مشارکت در پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه:

- اجرای مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش به بیمار در خصوص بیماری های سرطان، دیابت و پرفشاری خون در هفته های سلامت
- تدوین دستورالعمل، برنامه عملیاتی و روش اجرایی پیشگیری و ارتقاء سلامت در حیطه جامعه در حد امکانات و منابع
- مشارکت در برنامه های ارتقاء سلامت بیماران/همراهان/جامعه و کارکنان در روزهای مناسبتی سلامت و مصوبات کارگروه بیمارستانی آموزش سلامت
- تامین بودجه و اعتبارات لازم از طریق مصوبات کارگروه آموزش به بیمار
 

سیاستهای آموزش‌های خودمراقبتی بیمار:

- نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی
- تعیین شیوه‌ها و تدابیر آموزش به بیمار 
- تامین منابع مورد نیاز
- نظارت بر اجرای برنامه‌ی آموزش به بیمار
 

نیازسنجی و تعیین اولویت‌های آموزشی:

- نیازسنجی گروهی (تعیین نیازهای آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) 
- نیازسنجی فردی (تعیین نیازهای فردی علاوه بر نیازهای آموزشی گروهی)
نیازهای آموزشی بیماران با توجه به نوع فعالیت تخصصی و سطوح دانش گیرندگان خدمت و مراقبت‌های مورد نیاز  در بخشهای مختلف بر اساس بیماریهای شایع هر بخش/ خدمات هر واحد، توسط کارگروه آموزش به بیمار شناسایی و الویت‌بندی شده و پس از تایید مدیر پرستاری، پیگیری تامین امکانات اجرایی شود. انواع شیوه‌ها و رسانه‌های رایج شامل چهره به چهره، استفاده از پمفلت و جزوات آموزشی، نمایش فیلم آموزشی و برگزاری کلاسهای آموزشی است.
نیازهای آموزشی به دو دسته نیازهای گروهی (آموزشی عمومی و نیازهای آموزشی خودمراقبتی) و نیازهای فردی تقسیم می‌شود که در ابتدای هر سال از طریق جلسات هم اندیشی سوپروایزر آموزش به بیمار، سرپرستاران، مسئولین آموزش به بیمار بخش‌ها/ واحدهای درمانی زیر نظر مدیر پرستاری استخراج و تعیین می‌شود. همچنین پرستار به طور مستقیم بر بالین بیمار، نیازهای فردی آموزشی بیمار را به طور مستقل نیازسنجی و تعیین می‌نماید.
پس از استخراج نیازهای گروهی واحدها، اولویتهای برنامه‌های آموزش خودمراقبتی و  عمومی با روش و رسانه مورد نظر به تفکیک واحدهای بستری و سرپایی(درمانگاه، پاراکلینیک و اتاق عمل ها) تعیین و ابلاغ می‌شود. 
نکته: با توجه به این که تمام برنامه های خودمراقبتی با توجه به نیازهای هنجاری بیماران توسط تیم متخصصص تدوین و به عنوان مرجع استفاده می‌شود سالیانه حداقل یک تا دو برنامه بسته به اولویت‌های آموزشی (Must to, better to know, best to know) در هر واحد تولید می‌شود.  
نکته: تیم کارشناس شامل پزشک مرتبط، سوپروایزر آموزش به بیمار، پرستار، کارشناس تغذیه و غیره می‌باشد.
هر شش ماه تکالیف هر واحد در خصوص تکمیل محتوا و رسانه تعیین شده توسط  سوپروایزر آموزش به بیمار پایش می‌شود.
 

نیازهای گروهی بیماران:

الف- نیازهای آموزشی عمومی

- نیازهای آموزشی عمومی بر اساس نوع فعالیت تخصصی واحد یا بخش، سطوح گیرندگان خدمت 
- استخراج نیازهای آموزشی بیمار با توجه به موقعیت‌ها، مشکلات و پروسیجرهای بخش یا واحد سرپایی/پاراکلینیکی و حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار و نیازسنجی از طریق جمع آوری نظرات تعدادی از بیماران واحد

ب- نیازهای آموزشی خودمراقبتی

- استخراج و الویت بندی آمار مراجعین بخشهای بستری بیمارستان فارابی به تفکیک شیوع بیماری و به تفکیک بخش و واحددرمانی، پروسیجر یا خدماتی که هر واحد دارد. جهت تدوین برنامه‌های آموزش خود مراقبتی براساس گروه‌های بیماران.
- جمع آوری نظرات کارشناسی سرپرستاران و رابطین کلیه واحدها در ارتباط با تعیین عناوین اولویت‌های آموزشی هر واحد با توجه به نیازهای هنجاری محسوس و تقاضا شده بیماران در جلسات هم اندیشی به علاوه روش و رسانه ارائه آموزش.

نیازهای آموزشی فردی:

- نیازهای آموزشی فردی (مددجو/خانواده/مراقب) با توجه به نیازهای هنجاری آنان، در بدو ورود/یا بالین آنها توسط پرستاران/کارکنان نیازسنجی می‌شوند. و نیازهای آموزشی فردی آنان توسط پرستاران در فرم ارزیابی اولیه ثبت می‌شود.
- با توجه به ویژگی‌های بیمار، بیماری یا پروسیجر و غیره تعیین روش، رسانه آموزش توسط پرستار ارائه و در فرم گزارش پرستاری ثبت می‌شود.

تعیین شیوه ها و تدابیر آموزش به بیمار:

- با توجه به ابلاغ الویتهای نیازهای عمومی و خودمراقبتی هر واحد، روش و رسانه‌ی مناسب پیشنهاد شده است. علاوه بر رسانه‌های موجود پرستار به صورت فردی بیمار را ابتدا ارزیابی اولیه کرده و براساس سطح سواد، سن، گویش روش مناسب آموزش را، انتخاب میکند که رایج‌ترین روش آموزش چهره به چهره و سپس آموزش گروهی است.  پرستاران و آموزش دهندگان براساس محتوای خودمراقبتی، آموزش‌های لازم را به بیمار ارائه می دهند. آموزش‌های حداقلهای ضروری آموزش به بیمار، بدو ورود، زمان اقامت یا بستری و هنگام ترخیص (به روش ترخیص ایمن یا SMART و ABCDT) بایستی توسط آموزش دهنده(پزشک و پرستار و ...) به روش آموزش چهره به چهره ارائه شود. مصادیق حداقل‌های ضروری آموزش به بیمار به تفکیک واحدها (بخش هاهای بستری، سرپایی- درمانگاهها و پاراکلینیک و اتاق های عمل) سالیانه ابلاغ می شود. واحدها ملزم به اجرای آن هستند.

تامین منابع مورد نیاز:

منابع آموزش به بیمار به دو دسته منابع محتوایی و منابع مالی تقسیم می‌شود که منابع محتوایی توسط گروه متخصص تدوین و تولید می‌شود و منابع مالی به روش‌های ذیل تهیه می‌شود.
الف- بودجه مورد نیاز برنامه‌های عملیاتی مرتبط با آموزش با بیمار تعیین، سپس از طریق مدیریت بیمارستان تایید و تامین می‌شود. 
ب- سوپروایزر آموزش سلامت، انتشارات مورد نیاز واحدها (کتاب، فیلم، پوستر، پمفلت، موارد دیجیتال و غیره) را تعیین و درخواست می نماید.  مدیریت بیمارستان  پس از تایید و تعیین بودجه، اقدام به تامین این انتشارات می نماید.

نظارت بر اجرای آموزش به بیمار:

نظارت بر اجرای برنامه های آموزشی بیماران در چند سطح انجام می شود:
- نظارت بر مدیریت آموزش به بیمار واحدهای پرستاری، توسط سوپروایزر آموزش سلامت 
- نظارت روزانه سرپرستار (بر نحوه‌ی اجرای آموزش به بیمار و ثبت صحیح آن در پرونده) در بخش های بستری و سرپایی توسط سرپرستار
- سنجش فصلی اثربخشی آموزش به بیمار در بخشهای بستری و سرپایی، این سنجش از طریق  تکمیل دو چک لیست اثربخشی حین بستری با کد سند CH-PT-02  و  چک لیست مصاحبه تلفنی پس از ترخیص CH-PT-01 توسط رابطین آموزش به بیمار،  به دست می‌آید. 
- نظارت بر تولید محتوا، رسانه های نیازسنجی شده و نظارت بر نحوه مدیریت آموزش به بیمار با برگزاری کارگروه‌های درون بخشی
- نظارت مدیریتی در سطح تیم ارتقا سلامت از طریق برگزاری تیم ارتقاسلامت هر فصل یکبار
 
 
 
  • تاریخ انتشار : 1404/04/29 - 08:05
  • تعداد بازدید کنندگان خبر : 499
  • زمان مطالعه : 6 دقیقه

به مناسبت ماه خودمراقبتی

ضرورت نوشیدن آب کافی برای سلامتی بدن و چشم ها

آب، ستون فقرات سلامت بدن و هر سلول زنده است. در حالی که اهمیت هیدراتاسیون کافی برای عملکرد بهینه اندام‌ها و شادابی پوست بر کسی پوشیده نیست، نقش حیاتی آن در سلامت چشمان ما، به‌ویژه در فصول گرم سال، اغلب نادیده گرفته می‌شود. از خشکی، خستگی و تیرگی زیر چشم هر یک می تواند نشانه ای از کم آبی بدن باشد. در این مطلب، به بررسی جامع تأثیر کم‌آبی بر بینایی و عوارض احتمالی آن می‌پردازیم تا با افزایش آگاهی، از سلامت چشمان شما محافظت کنیم.

ضرورت نوشیدن آب کافی برای سلامتی بدن و چشم ها

به گزارش روابط عمومی بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ آب عنصری حیاتی برای بقای تمام موجودات زنده و عملکرد صحیح هر سلول در بدن ماست. در حالی که اهمیت نوشیدن آب کافی برای سلامت عمومی بدن، پوست و اندام‌های حیاتی بر کسی پوشیده نیست، شاید کمتر به نقش حیاتی آن در سلامت چشمانمان توجه کرده‌ایم. به ویژه در فصل های گرم سال که ضرورت نوشیدن آب کافی بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. ما در این مطلب تلاش کرده ایم تا به شما نشان دهیم که چرا نوشیدن آب کافی برای بینایی شما ضروری است و کمبود آن چه عوارضی می‌تواند داشته باشد. 

 

نقش آب در سلامت چشمان شما؛ فراتر از تصور

چشمان ما مانند سایر اعضای بدن به شدت به آب وابسته هستند. آب در چندین جنبه کلیدی، سلامت و عملکرد بهینه چشم را تضمین می‌کند:

تولید اشک و حفظ لایه اشکی

اشک، مایعی حیاتی است که سطح چشم را مرطوب نگه می‌دارد، از آن در برابر ذرات خارجی و عوامل بیماری‌زا محافظت می‌کند و برای دید واضح ضروری است. لایه اشکی از سه جزء اصلی تشکیل شده است: لایه آبکی (که بیشترین حجم را دارد)، لایه چربی و لایه موسین. بخش عمده لایه آبکی از آب تشکیل شده است. زمانی که بدن دچار کم‌آبی می‌شود، تولید لایه آبکی اشک کاهش می‌یابد و کیفیت اشک نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این عدم تعادل در ترکیب اشک می‌تواند منجر به تبخیر سریع‌تر اشک و در نتیجه خشکی چشم شود.

هیدراتاسیون بافت‌های چشم

بسیاری از ساختارهای چشم، مانند قرنیه (پنجره شفاف جلوی چشم)، زجاجیه (ماده ژله‌ای داخل چشم) و زلالیه (مایع داخل اتاق قدامی چشم)، عمدتاً از آب تشکیل شده‌اند. زجاجیه، که حدود ۹۹٪ آن آب است، به حفظ شکل کره چشم و انتقال نور به شبکیه کمک می‌کند. زلالیه نیز مسئول تغذیه بخش‌های جلویی چشم و حفظ فشار داخل چشمی است. هیدراتاسیون کافی برای حفظ شفافیت و عملکرد صحیح این بافت‌ها ضروری است.

جریان خون و تغذیه چشم

آب کافی برای حفظ حجم خون و گردش خون سالم در سراسر بدن، از جمله رگ‌های خونی ظریف چشم، حیاتی است. جریان خون مناسب، اکسیژن و مواد مغذی ضروری را به سلول‌های چشم می‌رساند و به دفع مواد زائد کمک می‌کند.

 

عوارض کم‌آبی بر سلامت چشمان شما؛ علائمی که نباید نادیده گرفت

هنگامی که بدن شما دچار کم‌آبی می‌شود، چشمانتان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنید:

خشکی چشم (Dry Eye Syndrome)

این شایع‌ترین و مستقیم‌ترین عارضه کم‌آبی بر چشم است. کاهش تولید اشک یا تغییر کیفیت آن، منجر به احساس سوزش، خارش، قرمزی، احساس وجود شن یا جسم خارجی در چشم و تاری دید متناوب می‌شود. این علائم می‌توانند بسیار آزاردهنده باشند و کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.

تاری دید یا نوسانات بینایی

لایه اشکی سالم برای شکست صحیح نور و دید واضح ضروری است. هنگامی که چشم خشک است، لایه اشکی ناپایدار شده و می‌تواند منجر به تاری دید موقت یا نوسانات در وضوح بینایی شود، به ویژه هنگام مطالعه، کار با کامپیوتر یا رانندگی.

خستگی چشم و سردرد

کم‌آبی می‌تواند منجر به خستگی عمومی بدن، از جمله خستگی عضلات چشم شود. این امر ممکن است باعث افزایش فشار بر چشم‌ها و بروز سردرد، به ویژه در ناحیه پیشانی و اطراف چشم‌ها، شود.

حساسیت به نور (Photophobia)

چشمان خشک و تحریک‌شده ممکن است نسبت به نور حساس‌تر شوند و باعث ناراحتی در محیط‌های روشن شوند.

گودی و تیرگی زیر چشم

اگرچه این یک عارضه مستقیم بر بینایی نیست، اما کم‌آبی می‌تواند باعث کاهش حجم مایعات در بافت‌های اطراف چشم شده و منجر به ظاهر گودافتاده و تیره‌تر زیر چشم‌ها شود.

 

چگونه چشمان خود را هیدراته نگه داریم؟ راهکارهای ساده و مؤثر

حفظ هیدراتاسیون کافی برای سلامت کلی بدن و چشمان شما ضروری است. در اینجا چند توصیه کاربردی آورده شده است:

نوشیدن آب کافی

یک توصیه کلی، نوشیدن ۸ لیوان آب (حدود ۲ لیتر) در روز است، اما نیازهای فردی بسته به فعالیت بدنی، آب و هوا و وضعیت سلامتی متفاوت است. به صدای بدن خود گوش دهید و به محض احساس تشنگی، آب بنوشید. همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید.

مصرف میوه‌ها و سبزیجات آبدار

بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات مانند هندوانه، خیار، پرتقال، توت‌فرنگی و کاهو حاوی مقادیر زیادی آب هستند و می‌توانند به هیدراتاسیون کلی بدن کمک کنند.

کاهش مصرف نوشیدنی‌های دیورتیک

نوشیدنی‌هایی مانند قهوه، چای سیاه و نوشابه‌های کافئین‌دار می‌توانند باعث افزایش دفع ادرار و در نتیجه از دست دادن مایعات بدن شوند. مصرف آن‌ها را تعدیل کنید.

استفاده از مرطوب‌کننده هوا (Humidifier)

در محیط‌های خشک (به ویژه در فصول سرد یا در اتاق‌های دارای تهویه مطبوع)، استفاده از مرطوب‌کننده هوا می‌تواند به حفظ رطوبت محیط و کاهش تبخیر اشک کمک کند.

پلک زدن آگاهانه

هنگام کار با رایانه، مطالعه یا تماشای تلویزیون، تمایل به کاهش نرخ پلک زدن وجود دارد. آگاهانه پلک زدن را افزایش دهید تا اشک به طور منظم روی سطح چشم پخش شود. بهتر است هر 20 دقیقه یکبار نگاه خود را از صفحه نمایشگر یا تلفن همراه راداشته و به مدت 20 ثانیه به فاصله 20 فوتی (6 متر) نگاه کرده و پلک بزنید.

استفاده از اشک مصنوعی (در صورت لزوم)

اگر علائم خشکی چشم را تجربه می‌کنید، با مشورت چشم‌پزشک می‌توانید از قطره‌های اشک مصنوعی بدون مواد نگهدارنده استفاده کنید. این قطره‌ها می‌توانند به مرطوب نگه داشتن سطح چشم کمک کنند.

 

سلامت چشمان شما ارتباط تنگاتنگی با سلامت کلی بدنتان دارد و هیدراتاسیون کافی، یکی از ساده‌ترین و در عین حال مؤثرترین راه‌ها برای محافظت از بینایی شماست. با نوشیدن آب کافی و رعایت نکات ساده، می‌توانید به حفظ رطوبت چشمانتان کمک کرده و از بروز بسیاری از عوارض ناشی از کم‌آبی پیشگیری کنید. به یاد داشته باشید که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. 

در پایان باید به این نکته مهم اشاره کرد که ایجاد مشکلات چشمی گفته شده صرفاً به دلیل مصرف کم آب برای چشمان شما به وجود نمی آید و نمی توان گفت خشکی چشم تنها به دلیل کم مصرف کردن آب و مایعات به وجود آمده بلکه کم آبی بدن ممکن است باعث تشدید این مشکلات و علائم آن شود. به همین دلیل توصیه می کنیم در صورت مشاهده هر یک از بیماری ها و مشکلاتی که گفته شده، علاوه بر نوشیدن آب کافی، به چشم پزشک نیز مراجعه کرده و از هرگونه خوددرمانی پرهیز کنید. فراموش نکنید خودمراقبتی به معنای توجه آگاهانه و فعال به نیازهای جسمی، روانی، عاطفی و اجتماعی خود است تا بتوانید سلامت، آرامش و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید و از سلامت خود در برابر چالش‌های روزمره محافظت کنید. 

در صورت تمایل و برای دریافت نوبت درمانگاه های اخصصی و فوق تخصصی بیمارستان فارابی به نشانی nobat.tums.ac.ir مراجعه کنید.

 

 

 

  • کد خبر : 301350
سید عباس قاضی میرسعید
تهیه کننده:

سید عباس قاضی میرسعید

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

ارسال نظر

نظر خود را وارد نمایید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *
تنظیمات پس زمینه